ตอนเรียนมัธยม ห้องเรียนไม่ใช่แค่ที่ๆเรียนหนังสือ แต่เป็นที่ๆ เรามีไว้เล่นสนุกกับเพื่อนๆด้วย บางครั้งเราก็คุยเรื่องอื่นที่ไม่เกี่ยวข้องกับการเรียนเลย หรือบางครั้ง เราก็แอบทำการบ้านไว้ส่งชั่วโมงต่อไป อย่างไรก็ตาม เมื่อเราเข้ามหาลัย เราจึงเริ่มตระหนักว่า การต้องยืนหยัดด้วยตัวเองบางครั้งนั้นเป็นหนทางสู่การเอาตัวรอด และนี่ก็รวมถึงการรวบรวมความกล้าที่จะเดินบนหนทางแห่งความเดียวดาย อย่างเช่นการลงเรียนวิชาอะไรสักอย่างคนเดียว และนี่ก็คือเหตุผลที่ว่าทำไมเราไม่ควรกลัวที่ จะต้องลงเรียนคนเดียวอีกต่อไป
1. คิดว่าต่างคนต่างมีเป้าหมายในชีวิตต่างกัน
ตอนอยู่ม.ปลาย เราอาจจะมีวิชาบังคับที่ต้องเรียนเหมือนๆกันและมีเพื่อนที่ร่วมทุกข์ร่วมสุขในการเรียนด้วยกันอยู่เสมอ แต่ ว่าเมื่อเข้ามหาลัยแล้ว สถานการณ์ต่างๆเหล่านี้ก็เปลี่ยนแปลง ไป แม้กระทั่งคนที่เรียนเอกเดียวกับเรา ก็ยังมีความสนใจที่ไม่เหมือนเราในบางเรื่องแม้วิชาส่วนใหญ่จะเรียนด้วยกัน ถ้าเกิดว่าคุณอยากเรียนภาษาอังกฤษสำหรับธุรกิจและไม่มีใครอยากจะเรียนกับคุณเลย คุณจะยอมไม่เรียนและไปลงเรียนวิชาอื่นกับเพื่อนๆหรือเปล่า แต่ทำไมคุณจะต้องยอมด้วยล่ะ เราขอแนะนำว่า คุณควรจะทำจิตใจให้เด็ดเดี่ยว และก็คิดซะว่านี่เป็นโอกาสทองที่จะได้เรียนอะไรที่ชอบจริงๆ แล้วทำไมเราถึงจะต้องลังเลแค่เพราะว่าคนอื่นเขาก็อยากเรียนอะไรที่เขาชอบเหมือนกัน
2. ถ้าจริงจังกับชีวิตก็อย่าเลือกเรียนให้มันจบๆ ไป
ทำตัวง่ายๆดูบ้างก็ไม่เลวนะ แค่วิชาเอกที่ต้องรับผิดชอบก็เหนื่อยพออยู่แล้ว แล้วถ้ามันมีวิชาง่ายๆ เรียนสบาย ไม่ต้องสอบ ทำไมถึงจะไม่เอาล่ะ แต่ถึงอย่างนั้น คุณก็ต้องลองถามตัวเองดูนะ ว่าลงไปแล้วได้อะไร ให้ลองเปรียบเทียบกับวิชาที่คุณสนใจจริงๆที่อาจจะต้องขยันหน่อย อ่านหนังสือมากกว่า แต่ท้ายที่สุดแล้ววิชาที่คุณชอบจะเป็นประโยชน์มากกว่านะในท้ายที่สุดแล้ว
3. อย่าฟังเสียงนกเสียงกา ถ้าคุณชอบจริงๆ ก็ลงเลย
อยากเรียนอย่างอื่นกัน รู้ไหมว่ามันแปลว่าอะไร มันแปลว่าแม้กระทั่งเพื่อนของคุณก็ไม่อยากเปลี่ยนใจเพื่อตามใจคนอื่นไง หรือถ้าเพื่อนเกิดเลือกวิชาเรียนแค่เพราะกลัวไม่มีคนเรียนด้วย มากกว่าสนใจในความรู้ที่จะได้ นั่นมันก็เป็นทางของเขา บางวิชาที่มหาลัยมีสอนเป็นวิชาที่หาที่ไหนไม่ได้อีก อาจารย์ที่มาสอนก็เป็นอาจารย์ที่เชี่ยวชาญในด้านนี้เป็นพิเศษ โอกาสที่เราได้เรียนก็พิเศษมากๆ แล้วทำไมคุณจะต้องลังเล ไม่ลงแล้ว แค่เพราะว่าเพื่อนๆไม่ยอมเรียนด้วยล่ะ เข้ามหาลัยก็เหมือนเป็นผู้ใหญ่ไปครึ่งตัวแล้ว การยืนด้วยลำแข้งตัวเองบ้างไม่ใช่เรื่องเสียหายเลย
4. นี่เป็นโอกาสพบเพื่อนใหม่
เรียนกับเพื่อนบางครั้งก็ทำให้เราเสียสมาธิ เพราะเวลาเราแอบคุยกับเพื่อน สติเราก็จะหลุดลอยไปจากสิ่งที่อาจารย์สอนอยู่ และก็ไม่ต้องสนใจที่จะหาเพื่อนใหม่ๆด้วย เวลาทำงานกลุ่มก็ไม่ต้องสนใจใคร เพราะก็ต้องเลือกเพื่อนอยู่แล้ว แต่ถึงอย่างนั้นถ้าคุณไปเรียนคนเดียว โอกาสที่คุณจะทำความรู้จักกับเพื่อนใหม่ๆจากเอกอื่น หรือจากคณะอื่นก็มีมากกว่า คุณมีโอกาสได้เพื่อนใหม่ที่จะช่วยเปิดมุมมองให้กับคุณ ให้ได้มีโอกาสแลกเปลี่ยนพูดคุยเรื่องต่างๆที่คุณอาจจะไม่เคยนึกถึงมาก่อนในชีวิตความสัมพันธ์แบบนี้เป็นอะไรที่มีค่ามากๆเลยนะ
5. เกรดเป็นเพียงตัวเลข
ถ้าเหตุผลหนึ่งที่ทำให้คุณไม่อยากลงเรียนวิชาที่ใจคุณอยากเรียน นอกเหนือจากกลัวเหงา คือเรื่องกลัวเกรดไม่ดีแล้วล่ะก็คุณแค่กำลังหาข้ออ้างนะ เวลาคนเราอยากเรียนอะไรสักอย่างเราควรมองที่ความรู้ที่เราจะได้ มากกว่าเกรดที่เราจะได้ ถ้าคุณตั้งใจเรียนแล้ว เกรดมันก็ไม่น่าจะมีปัญหาอะไร เพราะว่าอันที่
จริง เกรดก็เป็นเพียงภาพสะท้อนของสิ่งที่นักเรียนได้เรียนรู้ใน วิชานั้นๆ ดังนั้น เราจึงไม่มีอะไรต้องกลัวไปก่อน ถ้ายังไม่ได้แม้แต่พยายามนะ
กุญแจสู่การขจัดความลังเลใจคือเราต้องยึดมั่นในทางที่เราเลือกยิ่งคนเราโตขึ้น เราก็ยิ่งเรียนรู้ว่า ไม่มีใครมาอยู่กับเราได้ตลอดเวลาหรอก และนี่ก็เป็นเพียงจุดเริ่มต้นเท่านั้น การที่กล้ายืนหยัดด้วยตัวเอง ก็เป็นหนทางที่ช่วยให้เราเติบโต และมหาลัยก็เป็นก้าวแรกให้เราไปสู่จุดนั้น เราหวังว่าสิ่งที่นำมาแบ่งปัน จะมีประโยชน์ไม่มากก็น้อยกับทุกคนนะจ๊ะ